Kamera yer altı metro platformlarından birinde büyük bir pano üzerinde yeni bir film afişi yapıştırmakta olan orta yaşlı bir adamın yanında heyecanla onu izleyen bir fare gösteriyor. Kamera yavaşça fareye odaklanıyor. Sonra farenin hayalperest bakışını görüyoruz. Afişe hipnotize olmuş bir şekilde bakıyor. Daha sonra adamın yüzüne bakar ve paniklediğini görürüz. Şimdi kamera adamın yüzünü gösteriyor. Önce anlamaz, sonra kaşları çatılır. Tahtanın kenarında duran sopayı kızgınlıkla alır.

Bu sırada, Minco'ya geri döneriz. Küçük fare yaklaşan tehlikeyi sezinlerken şaşkın görünüyor. Aniden dönüp koşmaya başlar. Platform boyunca hızla koşarken, duvardaki ilk deliğe girer. Onu boruların ve su birikintilerinin içinden hızla koşarken izliyoruz. Başka farelerle karşılaştığı dar, uzunca bir pazar yerini geçerken hızla atan nabzını duyarmışız gibi hissediyoruz. Yolda karşılaştığı diğer fareler ona gülerler.

Koridordaki bir noktada başka bir fareyle (Leyla) karşılaşır. Leyla'ya döner ve "Hey Minco, naber?" der ancak Minco dinlemeden koşmaya devam eder. Sonunda koridorun sonundaki bir kapı görür ve içine girer. İçeride, daha yaşlı bir fareyle karşılaşır. Minco'nun annesi, "Nerede kaldın?" diye bağırır. Ancak Minco hızla başka bir odaya girer, kapıyı kapatır ve nefes nefese kalır. İlk olarak, geniş açıda sağılmış malzemelerden oluşturulmuş Minco'nun "ergen odası"nı görüyoruz. Sonra Minco'nun yüzüne odaklanıyoruz. "Puh!" dedikten sonra nefesi yavaşlar ve yüzünde samimi, hayalperest bir gülümseme belirir.