Kamera, yeraltı metro platformlarından birinde büyük bir reklam panosuna yeni film posteri yapıştıran orta yaşlı bir adama yorgun bir hareketle odaklanır. Aynı zamanda, yanındaki heyecanlı bir fare fark ederiz. Kamera yavaşça fareye odaklanır. Daha sonra farenin hayallerini gösteren bakışlarını görürüz. Hipnotize olmuş bir şekilde film posterine bakar. Sonra adamın yönüne bakar ve paniğini hisseder. Şimdi kamera adamın yüzünü gösterir. İlk başta anlamaz, sonra kaşları çatılır. Kenarda duran süpürgeyi alır ve kızgınlıkla tutar.

O sırada, Minco'ya geri döneriz. Küçük fare yaklaşan tehlikeyi sezer ve şaşkına döner. Aniden, koşmaya başlar. Platformda hızla ilerler ve duvardaki ilk deliğe girer. Fareyi boru ve su birikintilerinden hızla koşarken izleriz. Başka farelerle karşılaştığı dar uzun koridor benzeri bir pazar yeri geçerken hızlı nabzını duyuyormuşuz gibi hissederiz. Yolda karşılaştığı fareler ona gülümserler.

Koridorun bir noktasında başka bir farenin karşısına çıkar. Leyla ona dönüp "Hey Minco n'aber?" der ama Minco dinlemeden koşmaya devam eder. Sonunda koridorun sonunda bir kapı görür ve içeri girer. İçeride daha yaşlı bir fare ile karşılaşır. Minco'nun annesi "Nereye gittin?" der. Ama Minco hızlıca başka bir odaya girer, kapıyı kapatır ve nefes nefese kalır. İlk olarak, geniş bir planla Minco'nun çöplerden toplanmış "gençlik odasını" görürüz. Daha sonra, yüzüne odaklanırız. "Puh!" dedikten sonra nefesi yavaşlar ve yüzünde samimi, hayalleri olan bir gülümseme belirir.